sen yine de al yanına, lazım olur.

"nilüfer

ben oraya koymuştum, almışlar,
arasına sıkışık saatlerin.
çıkarır bakardım kimseler yokken;
beni bana gösterecek aynamdı, almışlar.

kışken ilkyaz sularımda açardı;
buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı?
eski defterlerden sararmış yaprak.
beni bana gösterecek anlamdı, almışlar.

bir ışıktı yanardı yalnız gecelerde;
akşam,çiçekler uykuya yattı,
sardı karşı kıyıları karanlık-
beni bana gösterecek lambamdı, almışlar.

b. necatigil"