bu şarkıları eskiden de dinlerdim. kalbim daha da büyümesin diye kelepçelenmeden önce. yine öyle, ya da böyle, öyle ya da böyle. mahmut abi'yle ayşen abla beni ziyarete gelmeden önce o parkta, ya da mustafa'nın yüzüne ağlamadan önce, nöbete giderken insanlar. insanlar nöbete gider. ışıl nerdesin? merve yoksun; biriniz ılık süt içsin, diğeriniz ip atlasın. gözlerimin şişeceğinden adım gibi eminim. gözlerim şişe gibidir, benim gözlerim içerisinde nerden baksan otuzbeş derece alkol barındıran birer şişe gibidir. hasan da o sıralar bana otuzbeş km kadar uzakta, düşünebiliyor musun hasanla aramızda otuzbeş km kadarcık bir mesafe var ve benzer acıları çekiyoruz. "hasan mısınız?" diye bir şiir kurmuş elin oğlu, şiire sokim bize bir şey olmaz. en büyük korkusu yarın işe gidecek olmak, işe gitmek hiç de korkutucu değil de, şarkılardan etkilenen bu gözler yok mu bu gözler, asıl bunlar korkutucu. burnumun kanamasına o kadar aşina olmuşum ki herhangi bir sıvının ters inhalasyonunda direkt kandan şüpheleniyorum. bak benim dayanamayacağım öpücük yok biliyor musun, bir kadının burnu yanağıma ne bileyim değmeye görsün, allah belamı versin. bunu kendime neden yaptığım konusunda pek çok şüphem var, agnostiğim.