Yağmur yağdı, şimdi yağmalı mı yağmamalı mı gibi bir sahne çekiyor. Tabii kış, olacak o kadar. Kız mı dedim kış mı bilemedim. Hava böyle ılıksa yağmur da tabii çok ılık bir yer buluyor gönlümüzde. Yağar Yağmur Zeybeği diye bir zeybek vardır, bence en iyi oynanan zeybektir, sözlü versiyonunda "uçan da kuşlar sarhoş olur" der ve gerçekten sarhoş gibi kuşlar resmeder bu yerel eserimiz. Kuşların her daim sarhoş olduğunu söylesek yanılır mıyız, balıklarınsa her daim ayık. Bilemedim.

Bu saatlerde, yağmur ardına serçelerin çıkışını iyi bilirim. Fakat kumrular da ötmeğe başladı. Kumrular kışın pek ötmez oysa, ya da ben yine yanlış mı biliyorum, ama ben kuşların tanıdığıyım sanki, en azından öyle hatırlıyorum, öyleydik. Kumrular ötüyor bir yandan şimdi dışarıda, kulağa elbet de hoş geliyor gelmesine ama malum daha önce bahis buyurmuştum, kumruların öterken söyledikleri türkünün hikâyesi biraz acıklı. İki bira ısmarlarsan anlatırım tabii, necedir bira içmiyor isem de.

Kumruların ötmesinin yanısıra bu kış özellikle dikkatimi çeken bir husus da, kızılgerdanların akşam ötmeleri. Bana doğanın öğrettiği bu münhasıran kışların kuşları olan kızılgerdanların sabah seherinde öttükleridir, ben hep öyle duydum, bana öyle çalındılar. Ne var ki, bu kış akşamları da ötüyor bu bülbülvariler. Kesin bu sefer dünyanın düğmesi koptu.