denizi niye ve neden ve hatta niçin bu kadar ihmal ettiğimi düşünüyorum arasıra. yani yapmamam lazım bence. aksi halde, benim hiçbir şeyi tam sevmediğimi savunanları haklı çıkarmış olacağım ve bu çok üzücü. hayat yeterince üzücüyken benim böyle bir tavır içine girip tuz biber ekmem, yangına körükle gitmem hiç hoş değil. o bu laf kalabalığı filan değil de ben sahi denizi neden ve niye bu kadar ihmal ediyorum. pek yakışık almadığının, hatta size göre iddialı olacak ama -hani, bir hayvanın soyunu kurutursan ekosistemin dengesi değişir, örneğin yılanları öldürür ve yeterince üremelerine izin vermezsen fareler etrafı basar, gibi düşünceler ve iddialar ve teoriler ve hatta kanun hükmünde kararnameler vardır ya hani- ben denizi ihmal edersem böyle bir denge kaybına maruz kalmasını istemiyorum dünyanın. ama artık bence çok geç, ihmal ettim ve olan oldu bence ya da olacak işte. size bundan birkaç yıl önce bununla ilgili dinlediğim bir vaazı anlatmam lazım bunu tam olarak aydınlatmak ve narsisizmden uzak olduğunu kavratmak için ama önce iki bira ısmarlanmam lazım. halbuki şu an saat ne kadar geç ve nikah şahidi olduğum mehmet öleli daha beş gün oldu şunun şurasında, yüzü dümdüz aklımda. şayet benim gibi bir aganta burina burinata bile denizi bu kadar ihmal ediyorsa dünyanın gerçekten dengesi dengbeji denizi bozulmuş demektir ve ben de buna bu hükûmetin sebep olduğunu düşünüyorum. yani, deniz görmeden durmak yıldız görmeden durmak gibidir diye düşünüyorum, ha mehmet kırk senelik ömründe her gün deniz gördü de ne oldu, ömrü mü uzadı diyebilirsiniz ama ben sadece benzetici olduğumdan, kayıkları yıldızlara benzettiğimden. burdan da denizi göğyüzüne benzettiğim rahatlıkla çıkar herhalde.

biraz daha oturursam üzerime çiğ yağacak.