bütün şiirlerimi astım

lover lover lover lover come back to me. bilekciyan ud çalıyodu. benim hocam vardı, evine gitmiştik, balat'ta oturuyodu, hanımın mı dediler, yok dedim, arkadaşım. hocamın belden aşağısı tutmuyodu, hanımının adı saadet idi, saadet çok güzel isim tanrım, iyi ki varsın ve iyi ki böyle bir ismi dünyaya getirmişsin. gabriel garcia marquez olsam yüzyıllık yalnızlık da neymiş, asırlık saadet adlı bir kitap yazacağımdan hiç şüpheniz olmasın ama beni yazdıran kızlar, benim yazdıklarımı beğenen kızlar yok şimdi, ben her şeyi her yeteneği kızlara borçluyum, varsa tabii, yoksa zaten bundan söz bile edilemez, nerde kaldı şıpıdık terlik meseline dair masal, nerde kaldı madonna olacakmış, nerde kaldı aşk köpeklik değildir, nerde kaldı could you be loved, nerde kaldı aysel gel başıma, nerde kaldı bu mına kodumun otobüsü, akaretler durağı mıydı burası, serencebey durağı mı, fuar pastanesi, arjantin pidecisi, özguatemala kahvehanesi,.. şaşıyorum insanı kanatan hakikatler olmasına. insanı kanatan birtakım şeyler varmıştı, he evet, he polmuştu. benim hocam, adı bay kerim'di, ama ben ona hocam derdim, düşünsene ya kız ud çalıyo, keman filan çalıyo, tıpkı piyano çalan bi erkeğe otomantıksızın aşık olması gibi aslı'nın, böyle hakikatleri var dünyanın, bi adam piyano çalıyosa kızın dünya haritası onun parmakları üstünde dönebilir, yuvarlak haritadan bahsediyorum, raksediyorum mına koyim, bildiğin raksediyorum. neymiş de dünya yuvarlakmış, ey hayat, seni sevdiğim için özür diliyorum. bi yalnızlık planladım senin için ki için gider. haykırasın rasın gelir. ordan çıkan rastalı bir genç, sana viski ikram eder. ne diyodum, udum diyorum, nemden dolayı eğrildi büğrüldü kaldığım kapıcı dairesinde, sonra ben dünyanın bütün nemlerini kurutmaya adadım kendimi, o kızların beni sevmesine dair adadığım adakların hiçbiri sonuç vermedi, yazdı bana bana yazdı, beni görünce unuttu cümlelerinin güzelliğini, cümlelerinin güzelliğini çirkinliğime verdi. sonra udumu eşeğinin sırtında odun çeken bi yaşmaklı teyzeye bağışladım, biraz kül biraz duman bile olamadan gitmiştir bi sobanın içinde. sigaraya bi sobanın içinde başladım, o zaman bildiğin kurşun askerdim. üzgünüm, düzenli bi yazma hayatım yok, yazmaya başladığımda ilk sefer boşa gidiyor, ikinci seferde zevk alırız biz de. hani şey gibi, bir nohut tanesi kadar olması tavsiye edilen şampuanın, ya da diş macununun, azıcık suyla köpük köpük köpürmesi gibi. ben de işte, azıcık notayla bildiğin köpürebiliyor, ve bugünlerde hemen sevebiliyorum. bugünlerde seni hemen sevebilirim. bugünlerde seni tekrar hemen sevebilirim. bugünlerde seni ilk defa hemen sevebilirim. bugünlerde saçım olsa onu bile uzatabilirim. bugünlerde sakal bile bırakabilirim. bugünlerde, bile bile senin için her yere gidebilirim. bugünlerde inan senin için ölebilirim.