bu da yarın ölecek olan değerli arkadaşımız ergin günçe için gelsin. 

“yokuş kasaba

ben burda onu aradım kimdi nerde tanışmıştık

herşeyi gömdüğümüz o ılık güneş

ilkin mintanımı yırttım bir çalılıkta

sonra dalgın kalabalıkta dolaştım

orda silah atılır tutulan aya

çingeneler geçer, dağ köyleri

çökelek indirir, yapağı kavurma

ve dişli kar, o uzun ova yazlarına

şimdi vapurdan insem kimse tanımaz

yollar daralmış okul da küçülmüştür

yoktur bizim eşek otlakta, arkama dönsem

biber dizmişler mi tarhana sermiş kimler var

sokaklarda akan rakılı duman

akşam olsa ararlar mı

koşup bahçelere saklansam

burda bütün gün bakındım şubattı

parklarda simit yediğim o yalnızlığa

eski gözlerden biri, eski seslerden

bari şurda tavşan kanı çay olsa”