merhaba marianne,

senlere bu akşam bulgaristan'ın varna şehrinden seslenmekteyim. 2014-1444 yıl önce atalarımız bu diyarlarda fink atmışlar ama atalarımızın nerde ne yaptıklarıyla pek muhatap değilim malumunuz. sadece beraber geldiğimiz ekip bundan bahsedip duruyor da aklıma geldi. çok uzun yorucu bir yolculuk oldu. otobüsle sınırı geçtik. elbette ki bu geçiş esnasında -yolculuk gerginliğimi ve bu gerginlikten kurtulmak için içtiğim hapların sedatif laksatif etkilerini saymazsak- aklıma pek çok filmden sahne, şarkıdan melodi geldi geçti. yemyeşil dağlar, kayın ormanları, denizler filan. şimdi şehir merkezinde bir otel odasındayım. bizim şair bir abiyle motosikletle macaristan'a gitmek gibi gerçekleşmeyecek bir hayalimiz olmuştu. şimdi o da geldi aklıma. romanya çingeneleri geldi. schengen vizesi alabilsem romanya'ya geçmek gibi bir hayalim de vardı haftasonu için ama olmadı, türk vatandaşı olmak zor, ve gereksiz. komünist rejim hikayeleri geldi. bulgar çingeneleri geldi. yol kenarında müşteri bekleyen kadınlar gördüm. domuz eti mi değil mi diye soran türkler gördüm. iki gün daha bir şeyler göreceğim. bu esnada umuyorum farklı bir dilden insanlarla bir şekilde anlaşmağa çalışarak onlardan sigara ve bira isteyeceğim. ve bunu düşünmek bile çok güzel. bugünkü geliş yolculuğundan ömrümden takriben üç gün gitmiştir ama burada geçireceğim üç günde konuşacağım yabancılar bana üç gün daha katacak, dönüş yolunda da üç gideceğini düşünürsek, bu geziden sonra eksi üçle kapatacağım hayatı, eksi üç de geçen günler hesaptan zaten düşülecek, ona benim dahlim yok.

her neyse, hendeseyi boş verelim. ben yaşadığım şehir harici gittiğim şehirlerin akşamlarında napardım marianne? birazdan onu yapacağım.