merhaba.

ben döndüm sanırım. dönüyorum. bana ne oldu. noldu bana. sevecekmiş gibisin. orhan gencebay'ın eski günlerindeki şarkı söylerkenki ses tonunu ve icra edasını duyduğumda içimde bir umut yeşeriyor. yeni bir yeğen sahibi olmuşum gibi bir şey. ne söylerse söylesin. bu arada benim yeğenim beni hiç takmıyor. naparsam yapayım sallamıyor. acaip tepkisiz bir adam. gerçekten de dayısına mı çekti yoksa. hiç kimse bana benzesin istemem ama en azından yeğenim babasına benzemesin mümkünse. ki erkek çocuklar ne yazıklar ki babalarına benzer. ve bu annelerin atladığı en önemli şeydir. dünyanın hatta en önemli şeyidir bu, erkek çocuklar maalesef ki babalarına benzer, isterse babası on günlükken terk etmiş olsun. kız çocukları, siz ne düşünüyorsunuz bu konuda? ben sizin de annelerinize benzeyeceğinizi umar, bazen de korkarım.