-merhaba.
-biraz konuşalım mı?
-ne konuşalım?
-bugünlerde pek çok insanla tanışıyorum. barbra streisand'ın bir şarkısı var biliyorsundur, woman in love diye, çok güzel bir kadın şarkısı değil mi?
-evet, bira içer misin?
-bira içer miyim?
-şiir oku, sesin yalpalansın, sesin balkona düşsün, balkondan alt balkona, oradan daha alt balkona, derken balkondan düşüş el ele.
-geçenlerde alt balkona düşmüşüm biliyor musun? çevremde bana oğlum diyen tombul teyzeden anladım alt balkonda olduğumu. adımı da biliyor. davetiye vermişti bana oğlunun düğünü için.
-keşke saysaydın kaç bira içtiğini. saydığın zaman sarhoş olmuyorsun.
-ben daha ölmemişim biliyor musun? benden geçmemiş yani.
-senden hiç geçmeyecek. ekrem bora mıydı o, soğuktu ve yağmur çiseliyordu, sahi ne sevmiştin o kötü filmi boşu boşuna. niye sevmiştin?
-soğuktu ve yağmur çiseliyordu, o yüzden sevmiştim.
-sen niye meşhur olamadın acaba!
-ünlem sevmediğimi bildiğin halde neden kullanıyorsan. (bafra sigarasından yakar) (bafra'yla tafra)
-mustafa'yı arasam.
-arama, ölüler konuşmaz ve sen ölülerden hiç anlamıyorsun.
-peki, içimde çalan o şarkıları arasam? aaah, yine sevebilirim hayatı.
-dün biri sana "hep böyle misin?" demiş doğru mu?
-bunu sana zaten ben söylemedim mi?
-hayır sen söylediğini sanmışsın, ben sen söylemeden söylediğinden utanan söyleyenden duydum. zaten her şeyi söyledim zannedip söylemiyorsun, zihninde söyleyeyim diye kurup ardından söyledim zannedip susuyor ve üstüne cevap bekliyorsun. bu yüzden saçmasın ve yıllardır beyninde saçmayla dolaşıyorsun.
-"bu su hiç durmaz," diyorsun yani.
-ne demiş şair, "suyum ben, bırak gideyim."
-hafıza suya benzer, bazen ince bir tabaka halinde kalır, soğukta donar, sıcakta çözülür ama incedir ve unutmazsın, bazense belirsiz bir derinlikle birikir, birikinti göl olur, ya üsttekileri hatırlarsın ya alttakileri, rüzgar varsa dalga yaratır ve üsttekilerle alttakiler yer değiştirir, neyi hatırladığın değişir, çok eskiyi hatırladığın da olur çok yeniyi de.
-var mıyız? dalga var mı? rüzgar var mı? yaprak kıpırdıyor mu?
-istihza mı ediyorsun? müstehzi misin?
-müsterih ol. balkondayım. balkonda olan insanlar her yana yöne yöreye hakim insanlardır. ne demiş şair, "anlamadığım çocukları balkonuma gömerim."
-ha bir de senindi di mi o laf, "baba bana balkon almadın."
-ellerin insanın balkonu olduğuna dair laf da benim miydi? yoksa şimdi mi uydurdum?
-ellerine bakıyor ve onların yaşanmışlık, görmüşlük geçirmişlik çektiğini sanıyorsun, ellerinin diğer herkesin ellerinden daha değerli değil ama daha farklı olduğunu iddia ediyorsun. başka hiç kimsede o ellerden olmadığını, hatta ellerinin parmak izinden daha ayırt edici olduğunu -tabii bu sadece senin ellerin için geçerli- düşünüyor ve biri senin ellerine baksa seni tanırmış gibi zannediyorsun. yanılıyorsun babuş yanılıyorsun.
-yine oraya gitmişsin, göğe bakıyormuşsun.
-gittim. evet. burada göğe nicedir bakmağı unuttuğumu hatırlıyorum, sonra hatırlar hatırlamaz boynum kırılana değin bakıyorum. göğ çok güzel. önümde deniz oluyor burada, sen burada olsan senin de önünde deniz olurdu, hatta abartmak bir yana önümüzde deniz, ikimiz. oldu da sanki hatırlıyorum yaz aylarından. burayı bana bahşetmişler, doğa demiş ki, "al bura senin, kullanma ama burada dur" sanki böyle demiş gibi deniz ve mehtap bana. bakalım bu gece ay var mı, ay yoksa ay karanlık, kahveye kahveye çalar gözlerin diye uydururum, ay varsa ayın şavkı vurur sızım üstüne filan, ne bileyim çalar çırpar kendime yorarım şiirleri şarkıları.
-senin gibi konuşmamı ister misin, seni taklit etmek çok kolay, şiirlerle şarkılarla kendini avutacaksın, mesela.
-ben zaten önce anlaşılayım, sonra da kolay taklit edilebileyim diye hep aynı şeyleri bazen benzer bazen benzemez şekilde söyler dururum.
-tarzım var diyorsun yani.
-hayır, terzim var, terzim dünya.