bugün bayram idi. kutlu oldu mu farkında değildim. son yirmi yıldır, evet ıskalamıyorum tam yirmi yıldır ilk defa bayram namazına gitmedim, gidemedim, çünkü işe geç kalacaktım gitseydim. bugün ben ve işçi dostlarım çalıştık, yarın da çalışacağız. mühim değil, herkes çalışabilir diye düşünebilirim pekala, bunda sorun yok. sorun şurda ki, bari bayramlara yabancılaşmasaydım, bunu dilerdim pekala tanrıdan. tanrıdan dilemişken bu kadar dilek. yani uzak kalmak yabancılaşmayı beraberinde getirebiliyor pekala. zaten bu kadar şeye sırtımı dönmüşken bari bayram da bunların içerine dahlolmayaydı, oldu bi kere, gerisi gelir artık, tatil gözlükleriyle uzaktan bakarım bayramlara. zaten bu bayram babaannesiz ilk bayram olacaktığından bir garip olacaktı, bu hususta kıskandım kardeşimi, kuzenlerimi filan, onlar bayramda orda olduklarından bu garabeti iliklerine kadar tattılar mesela, ben yaşayamadım bu aşkın ızdırabını.

şimdi yaz gitti ya, sivrisinekler ev içlerine daha bi hücumbot oldular. odaların belli köşeleri var ilgi duydukları. doğanın dengesini bozmadan üstesinden gelmek istiyorum bu durumun, bi düşündüğüm var elbet. aşığım seviyorum.

bugünün demininde bi sevdiğim aradı, ve bana bir pasaj okudu. hayat böyle bi şey.