diyelim ki italya'nın bologna'sına gidip bir bara içmeye oturuyorum, kayıttan bu şarkı çalıyor. diyelim ki isveç'in stockholm'une gidiyorum, bir barda canlı olarak bu şarkı çalıyor. diyelim ki türkiye'nin eskişehir'ine gidiyorum, bara içmeye koyuluyorum, bu şarkı çalıyor. içerikli bi şarkı, ah melodisi yeter: the guns of brixton.

normalde rakının yanında meze niyetine mandalina yememe izin vermez babam, dokunurmuş, öyle der. bugün ben yaklaşık beş saatlik bir yoldan sallana sallana yağmurlana yağmurlana geldim. vb. pek mühim değilim. dört gündür tıraş olmuyorum sakallarım uzadı. öpsem eminim batardı. tahriş ediyor dünya bizi. geçmişte, nerden baksan altı yedi kadar sene önce, yazdığım internet sözlüklerinden birinde bir yazar, eskişehir tren garında hiç gelmeyecek kadını beklemek, diye bir başlık açmıştı ve ben de uzunca içine boşalmıştım bu başlığın. nihayetinde o dönemler eskişehir'de ikamet etmedeydim, ve bekliyordum. dün ve bir iki gündür eskişehir'deyken fark ettimdi ki hâlâ da bekliyormuştum. arabada gelirken son sesiyle dinlediğim şarkı ne idi dersiniz, dreams.

meşhurum
meşhuruz