beş gündür beni o ev senin bu ev beni gezdiren talihim dün akşam muhalif başka bir esintinin de hayatıma dahil olmasına izin verince, dayanamayıp lordumla görüşmek istedim ve randevu aldım. dedim ki ona, "lordum, beni sınadığınızın farkındayım. lakin son yüzyılını kadınsız ve aşksız geçiren şu ömrüme gasp gibi adi bir suçu dahil etmenizdeki maksadınızı sorarsam haddimi aşmış olur muyum?" dedi ki, "evlat, son zamanlarda fazla olduğunun umarım sen de farkına varmışsındır ve son sorduğun hadsiz sorunun da maksadını aşan bir soru olduğunu belirtmek istemekle birlikte, seni şu yersiz yurtsuz bıraktığım günlerde, arabanın camını kırıp en sevdiğin kıyafetlerini ve not defterlerini ve o son hediye kibrit kutusunu yanında götüren şahsın buna ihtiyacı olduğu için bunu yaptığını unutmamalısın, onun ihtiyacı olduğu için değil, dünyanın ihtiyacı olduğu için. evine, eşyalarına ve kendine bu kadar bağlanmaman gerektiğini sana defalarca anlatmış olmama rağmen bu defa naif şiddetimin dozunu arttırmam gerekiyordu ki bunu anlayasın."

huzurundan çekildim. huzurum azaldı.