biraktigim her seye yeniden tekrar tekrar basladim. cayda israr ediyorum su an, caya sekerden bahsediyorum. ama bu yeni bir olay tabii, nerden baksan maksimum uc aylik bir mevzu. maziye bakma mevzu derin. bakalim ne kadar ve nasil gidecek.

sarapci sulo etrafimda yani yakinlarimda cok yakinlarimda gordugum tek alkolikti. alkolik coktu etrafimda ama hayatina sahit oldugum azdi. bir de onun gibi bozmadan alkolik olan azdi. digerleri hep tozuttu. bu nevden onu kendime benzetirim cok. yine de bu bilince sahip olana kadar ben, o oldu gitti. dedelerime yetismem zaten mumkun olmadi da en azindan dedemin kardesi sulo'ya mental olarak yetisebilseydim bari. diyebilseydim ona, kizinin dugunune gitmek yerine sarabin basindan kalkmamaktaki tercihini kendine vicdanina nasil acikliyorsun, sorabilseydim. ama o vicdan kelimesini bilmez idi elbette, vicdan cok sehirli bir kelimeydi. neyse, sulo bir taraftan atlarla cift surerken bir taraftan sarabini yorumlardi. ramazanda icmedigini soylerlerdi ama ben bunun bu sekilde haberlendirilmesini toplum baskisina yorardim, yoksa yengem olan esi bunun aksi gercekligini acik etmege korkardi muhakkak.

mesele bu degil de, ona danismak istedigim birkac soru vardi, yetisemedim. ilkgencligimde ona ve abisi olan dedeme hep neden ictiklerini sormagi hayal ederdim, songencligimde sorum degisti.