Zorlan

(...)

Bugün önemli bir gün. K1 yametvari bir reddolunu_ un gündönümü, son be_ y1 ld1 r her ak_ am bir _ i_ e _ arapla an1 yor bu günü. Hatta eceliyle ölümü bu tarihe rastlamazsa da mezar ta_ 1 na yaz1 lmas1 için vasiyet b1 rakacakt1 r. Sevinçli bir tela_ içindeydi be_ sene evvel, bir bahar gündüzü rastlam1 _ t1 benzer bir koku sahibine. Rüzgâr arkas1 ndan estikçe o koku tüm damarlar1 nda dolan1 yordu. Sahile naz1 r bir çay bahçesinde bir masay1 tüm yaln1 zl1 1 yla cilalam1 _ ken ve bahar1 n geldi i ilk günlerin hazz1 n1 kalemine dolay1 p kâ 1 da ayr1 _ t1 r1 rken, 1 hlamurlar1 nkini bast1 ran bir koku yay1 l1 p önündeki masaya konuvermi_ ti. Siyah saçl1 , önden bak1 nca güne_ , arkadan ay gibi bir koku. Selam verir gibi yapm1 _ t1 otururken.

Gel GelYanal1 m Ate_ -i A_ ka ise gülümseyerek kar_ 1 l1 k vermi_ ti. Sonra önüne dönüp yaz1 s1 na devam ediyor gibi yapm1 _ t1 . Yaz1 m1 yaz1 l1 rd1 onca güzellikten sonra. Sigara da içilmezdi, o tada ay1 p ederdi kalitesiz tütünün kokusu. Öyle durdu i_ te. Kalem, anlams1 zca _ ekiller çizdi kâ 1 da. Uzakdo u alfabelerindeki harflerin gizemli esteti ine gidip geldi. Kafas1 n1 tekrar kald1 rd1 ne yap1 yor du una bakmak için. O s1 rada bir garson ona bak1 yor olsa henüz çay1 bitmedi i halde bir yenisini söylemesi i_ ten bile de ildi, laf olsun du undan. Bu defa akl1 na laf olsun diye yapt1 1 i_ ler geldi. 0 çinden müstehzi bir gülümseme masan1 n üstüne yay1 l1 verdi ve cilay1 bu gülümsemeyle sildi.



Hat1 rlad1 ; çok iyi sa 1 r dilsiz rolü yapard1 . Bir darbe ertesinde karar vermi_ ti buna. Bir gün kendisininkinin lasti i patlak oldu undan abisinden bisikletini istemi_ ti. Abisi ise tam da o söyledikten sonra Hay1 r, bana laz1 m,　 demi_ ti ve laf olsun diye ak_ ama kadar bisiklete binmi_ ti o gün. Gel Gel Yanal1 m Ate_ -i A_ ka ise üç kilometre yürümü_ tü s1 rf bir kitap alabilmek için. Ondan sonra kimseden sözlü olarak bir _ ey istemedi. Ne annesinden ne babas1 ndan ne arkada_ 1 ndan ne ö retmeninden ne k1 rtasiyeden ne bankac1 dan ne kedisinden ne gazeteciden ne çilingirden ne meyhaneciden& Hiç yüz göz olmad1 , ihtiyac1 varsa ya hemen paras1 n1 vererek ald1 , ya da kâ 1 da yazarak aratt1 . Sa 1 r oldu, dilsiz oldu, yaz1 yla anla_ t1 . Duymad1 1 zaman sorun te_ kil etmiyordu. 0 _ aretlerin, mimiklerin hay1 r 1 ve yok u ise yeterince bozguncu de ildi. Bu yüzden sözlere de il de söz cüklere do ru kar_ 1 evrimle_ mesini tamamlamaya do ru yol al1 yordu.


Koku, yerinden kalkt1 ve o birkaç metrekarelik alan1 nahif sal1 n1 m1 yla bir konser alan1 na çeviriverdi. ^ imdi de bilinmeyen _ ark1 lar1 n porte üzerindeki notalar1 n1 n gizemli gölgelerine gönderdi Gel Gel Yanal1 m Ate_ -i A_ ka y1 . ^ airin de dedi i gibi koku esas, ki_ i aksesuar m1 yd1 gerçekten, diye dü_ ünürken koku tekrar sandalyesine oturdu. Fol ve yumurta ortada henüz yer bulamam1 _ ken konu_ mak istedi birden. Merdümgiriz insanlar1 n böyle patlama anlar1 olur. Önce elleri ceplerinde anlams1 zca saatlerce dola_ 1 rlar, sonra birden bir ayya_ la, bir ayakkab1 boyac1 s1 yla, bir bakkal ç1 ra 1 yla, kalbe hitap eden bir yüze sahip herhangi bir insanla konu_ ma ihtiyac1 hissederler. Ama, ama, ama. Vazgeçti, sonuç sessizlik olabilirdi, sessizlik ürkütürdü. Önündeki kâ 1 da, _ ekillerden bo_ kalan bir yere, Bu ak_ am beraber içki içebilir miyiz?　 yaz1 p aya a kalkt1 ve kokunun masas1 n1 n üzerine b1 rakt1 . Geri döndü ünde utanc1 ndan arkas1 dönük olarak oturdu. Cevap verecek miydi? Temiz bir kâ 1 da, kalemin ucu bitene kadar hay1 r　 yazd1 . Yazarken tüm harflerin alt alta estetik bir biçimde dizilmesine dikkat etti.

(...)