bir şarkı var ki onu dinlediğimde fena halde bileniyorum. firar edeceğim geliyor. firar etmesem de; çıktığımda, tamı tamına altı gün istanbul'da, dört gün eskişehir'de, bir gün ısparta'da, bir gün muğla'da, bir gün ankara'da, bir gün marmaris'te, bir gün fethiye'de, bir gün ağva'da geceleyip her sabah istisnasız tekrar tekrar başlamak istiyorum hayata, kaldığım yerden değil, kalmadığım bir yerden. sonra yedi gün memlekette. etti mi sana yirmiüç gün. ondan sonra ver elini.