bunu bana kim yazdı?

"buraya geleli neredeyse dört aya yaklaşıyor.

bu dört ayda seni çok düşündüm. ve düşündükçe de sana karşı belki de haksızlık ettiğim duygusuna kapıldım. galiba çok daha açık davranmalıydım, dürüst bir insan gibi.

ne olursa olsun, galiba sana karşı haksızlık ettim. ama ben de sendeledim, ben de kendimi yaraladım. kendime bahaneler bulmaya ya da kendimi haklı göstermeye çalışmıyorum, gerçek bu. eğer seni yaraladıysam, senin yaran aynı zamanda benim yaram demektir. bu yüzden beni suçlama. ben eksik kalmış biriyim. sandığından çok daha fazla. işte bunun için beni suçlu bulmanı istemiyorum. eğer benden nefret edersen, paramparça olurum. ben senin gibi, kabuğuma çekilemem. gerçekte nasıl olduğunu bilmiyorum, ama ben seni böyle görüyorum. bu yüzden, sana zaman zaman öyle imreniyorum ki, belki bu nedenle seni gereğinden uzaklara sürükledim.

...

bana bakan doktor dışarıdakilerle yeniden ilişki kurmaya başlamamın zamanı geldiğini söylüyor. "dışarıdakiler", sıradan bir dünyada yaşayan normal kişiler ve onları düşününce aklıma sadece senin yüzün geliyor. açıkçası, annem ile babamı görmeyi canım pek istemiyor. ayrıca, sana açıklamam gereken birçok şey var. başarabilir miyim bilmiyorum, ama bunlar çok önemli ve susarak geçiştirilecek şeyler değil.
ama tüm bunları söylediğim için sana ille de yük olmam gerekmez. özellikle kimseye yük olmak istemiyorum. beni sevdiğini hissediyorum, bundan çok mutluyum ve sana bunu bildirmekle yetiniyorum. şu sırada bu yakınlık belki de gerekmiyor.

bazen düşündüğüm oluyor, eğer normal koşullarda karşılaşsaydık da birbirimizden hoşlansaydık ne olurdu acaba diye. sen de, ben de sağlıklı olsaydık (başlangıçta öyleydik değil mi?) ne olurdu acaba? ama bu, fazlasıyla önemli.

istediğin zaman gel. seni yeniden görmek düşüncesi beni mutlu ediyor. zarfa bir kroki koyuyorum. mektubumu uzattığım için beni bağışla."