bu kaldığım açık cezaevi tipi diyardan şehir merkezine ulaşmak için iki ihtimalim oluyor, birisi ilçe merkezlerinden birinden gelen yolcu otobüsleri, bir saatte bir. diğeri ise yirmi dakikada bir geçen kasaba minibüsleri. birinciyle yolculuk etmek takdir edilir ki daha rahat ve hızlı, ikinciyle ise daha uzun sürüyor çünkü civar kasabalara uğrayıp habire kornaya basılıp, izmiir izmiir diye bağırılarak gidiliyor. özellikle pazarın kurulduğu günlerde sıkış depiş olabiliyor. benim hangisini kullanmam takdir edilir tarafınızdan? eğer acelem yoksa elbette ikinci vasıta. çünkü ben insan görmeye, hayat görmeye gidiyorum şehir merkezine, diğer otların arasına karışmak istiyorum ki fark edilmeyeyim. insan görmezsem hayat görmezsem yazamıyorum, yazmam için seninle oturup iki çift laf etsek, bu bile yeter, yoksa abarttığım filan yok, latife ediyorum arasıra.

...

kardeşiyle arasında beş altı yaş olan bir kız çocuğu ister istemez kendi gözleriyle direkt olarak kardeşinin bebeklikten çocukluğa geçmesine şahit olacaktır. evdeki yaşam tarzına göre hatta kardeşinin bebekliğiyle bizzat ilgilenip annesine yardımcı olabilir bu kız çocuğu. bu durumda kardeşinin cinsiyeti çok önem kazanıyor, bu kız çocuğumuz kendisinden beş altı yaş küçük erkek kardeşinin büyümesine mi tanıklık ediyor, yoksa aynı şekilde kız kardeşinin büyümesine mi tanıklık ediyor. ben bu şartlarda büyümüş, kardeşinin bebeklikten çocukluğa geçişiyle bizzat ilgilenmiş bir kız çocuğunun yirmi-otuz yaş arasındaki halini çok merak ediyorum. her iki durumda da.