annekastre

varoluşsal bir gerekçe ile intihara meyil verilen toprakların günde iki kez sulanıp, tımar edilmesi. otlarının yolunması. ennime ennelir gün hedyesi almadım. almak istemyodum. hediye uzak ve soğuk gelip üşüttü beni. bugnlerde çöllerde sıçcak delik bulamamak ızdırap kıldı ensemde. berber elini ensemin köklerinde gezdirip benimi kesti ve kanattı, "pardon abi!" eyledi saçlarımda parmakları elinde pamuk. ennama ennalar gün hediyesi çok tüketici diye değil ama her yer çanta, terlik polaris, ayakkabı aynı style, parfüm sürmez daha ziyade limon çiçekli kolonya, polonyalı mendil, aynı şekil bluzlar tanesi yirmi lira, bunlar gereksiz kıldı hediye niyetimi. annler günü sevmedim ben. hiçbir sevmemezlik edindim kendim,e, edinburgh dükü gibi bir insandım, gün boy kendime müzik dinletebilürdüm. billurl, geçiniz. annime süpriz seçtim annilir günü. babmla iksini iksirledim, bi araya getirip bir arya söyletmedim ama kendim icra ettim. tuttum kıllı kolundan ve babma kitaptan ezbere bi ralıntı yaptım. ben gideceğim dedim. temmuz onbeşde abbas yolcu dedim. önümü kesmeyin dedim. ben duramıyorum dedim. evlere sığamıyorum dedim. ann ağlamaya başldı. tuz yüklü sular gözlerinden süzüldü. gemim gidiyor baştan türksünü söyyordum çimdn.

babam kitaptaki bab gibi cevap vermedi. otr otrduğn yer'de dedi. ağzımı bıçak açma